Ακατάβλητος από τις επισειούμενες απειλές για οικονομικό αφανισμό της πατρίδος που με αυταπάρνηση υπηρέτησε, παίρνοντας και δίνοντας αίμα, δάκρυα, χειμώνα, καλοκαίρια και μερικές σπασμένες βλεφαρίδες στο πεδίο της σκοπιάς, ο Σόνας αποφασίζει να θέσει σε λειτουργία το δαιμόνιό του καθαρίζοντας με αμωνία το κεφάλι του λίγο μετά το ισχυρό χτύπημα που δέχεται κατακούτελα απο το μήλο που, αίωνες πριν, εξοργισμένος ο Νεύτωνας προσπάθησε να πετάξει πίσω στο μεγάλο δημιουργό.

Ο στόχος είναι γνωστός: το βρωμερό υπογάστριο του καπιταλισμού και η εκμετάλλευση των ταπεινών ενστίκτων του καταναλωτισμού. Μια δι-άδη-κτιακή βιντεοκόνφερανς με τους εκλιπόντες Μαρξ, Φρόυντ, Λακάν και Αστραχάν, γεννούν ένα ιδεοστατικό αραβούργημα στον αμφιβληστροειδή χιτώνα του Σόνα, πάνω που άρχιζει να χάνει τη χακί απόχρωση της στρατιωτικής οικολογίας για το φαικόκκινο του αστικού ζόφου.

Βουαλά βρε μπουνταλά! λέει σε μια φάση στο Λακάν ο Αστραχάν: αντί να μας πρήζεις με το μικρό αντικείμενο α και να παπαρολογούμε για το μάταιον της ύπαρξης και την εκμετάλλευση των σεξουαλικών μας ζωμών από τον καταναλωτισμό, δε κοιτάμε να βγάλουμε κανένα φράγκο, λίγο μαρούλι, κανα κόκκαλο, τίποτα καφετιά, ν'αγιάσει το στόμα σου σιγκ!, να την κάνουμε ταράτσα, να βλέπουμε το κενό από πιο ψηλά;

Δηλ-'Αδη(ς); μουρμούρισε αυτάρεσκα ο Ζακ ρουφώντας τα γεροντικά του σάλια με μια πρωτόγνωρη θρησκευτική ευλάβεια να τον κατακλείζει την ώρα που ο δαίμων του καπιταλισμού του κλείνει το μάτι τώρα, λίγο μετά τα τελευταία του.

Δηλαδής, επεξηγεί ο Φρόυντ, αν ο καταναλωτισμός είναι αποτέλεσμα της ανικανότητας του προϊόντος να μοιάσει στο πρωταρχικό αντικείμενο και να καλύψει την έλλειψη που αυτό έχει δημιουργήσει στον άνθρωπο με άλλα προϊόντα που ποτέ δεν είναι ικανοποιητικά, κάτι που οδηγεί στην επαναλαμβανόμενη κατανάλωση, δε μένει παρά να μας πεις ποιό είναι αυτό το καταραμένο αντικείμενο της επιθυμίας, το μικρό α που μας έχεις πρήξει τα ούμπαλα, να το κόψουμε φασόν, να ισοπεδώσουμε τον καπιταλισμό και συνάμα να χεστούμε στο τάληρο ρε Ζακ. Και επαναστάτες και εκατομμυριούχοι γαμώ την πουτάνα μου, κι άσε τον Μποντριγιάρ να κουρεύεται και τον Καστοριάδη να τρώει βελανίδια..

Λέ-τε; συλλάβισε ο Λακάν, τσαντισμένος που δε μπόρεσε να κάνει ούτ'ένα φτηνό λογοπαίγνιο.

Ναι, και να κλέβουμε και παιχνίδια από μικρά παιδιά! μη μπορώντας να συγκρατήσει τον ενθουσιασμό του πετάγεται ο Φρόυντ, που είχε βάλει από παλιά στο μάτι την κουβαρίστρα του εγγονού του. Όσο πιο κοντά στο πρωταρχικό αντικείμενο γίνεται! Η παιδική ψυχή καταγράφει τα πάντα. Κι αυτά τα μεταβατικά αντικείμενα που'λεγε ο Ντόναλντ θα κάνουν θραύση: μαξιλάρια, ξεφτισμένα αρκουδάκια, μαντηλάκια με το άρωμα της μαμάς... Θα φυλάξουμε τα κλοπιμαία και θα τους τα ξαναπουλήσουμε μετά την παιδική αμνησία, θα δίνουν όσο όσο!

Σιγά ρε Σιγκ μη περιμένουμε και τη δευτέρα παρουσία για να ξαναπουλήσουμε στο Χριστό το σάβανό του, τον διακόπτει ο Μαρξ. Μιλάμε ότι έχουμε πεθάνει καιρό τώρα, άσε που ο θεός είναι πιο νεκρός κι από μας. Χρειαζόμαστε κάτι πιο άμεσο.. Εγώ προτείνω να πουλήσουμε τον ιδρώτα που χύνουν στις φάμπρικες οι εργάτες δουλεύοντας για το κεφάλαιο. Θα το παίξουμε και λίγο εστέτ.. θα είναι ένα ειρωνικό στέιτμεντ αρτ στα μούτρα του αλλοτριωμένου ανθρώπου, και θα βγάλουμε και πολλά τουλά, για να μη ξεχνιόμαστε.. Μπορούμε να το περάσουμε και σαν αναψυκτικό. Έχω ακούσει ότι είναι της μόδας τελευταία. Άσε που όλο και κάποια ψυχική ανωμαλία θα δικαιολογεί την κατανάλωση των σωματικών εκκρίσεων από το ίδιο το άτομο, έτσι Ζακ;

Χμ, χυμός... Πιάσε ένα Τζακ, αρκέστηκε ο Ζακ, σε μια αυτοαναφορική πιρουέτα που επιβεβαίωσε το ρητορικό ερώτημα του Καρλ. Αλλά αυτό που ισχύει για τον Ζακ, ισχύει και για τον υπόλοιπο κόσμο; Λοιπόν, συνεχίζει με στόμφο ο Ζακ, το πρωταρχικό αντικείμενο είναι το στήθος της μητέρας. Το είπε κι η Μέλανι, αλλά αυτή δε ξέρει τι λέει.. Το λέω εγώ όμως που ξέρω.

Σιγά μην αρχίσουμε να πουλάμε βυζιά απ'το η-μπέη και πλακούντες στο σόθμπις! μας προλάβανε ο Χιού Χέφνερ κι οι γιατροί, αυτά τα λαγουδάκια του χριστιανικού καπιταλισμού, παρεμβαίνει ο Αστραχάν, στην πρώτη πολιτικοποιημένη κουβέντα της βραδυάς.

Ναι ρε παιδιά, τι'ν'αυτά; θα μας πάρουνε με τις ντομάτες, και τις σιχαίνομαι κιόλας.. Διανοούμενοι άνθρωποι να μη μπορούμε να βγάλουμε ένα φράγκο; λέει ο Σόνας. Εγώ λέω να επικεντρωθούμε στην έλλειψη, ψελίζει μπροστά στους αδημονούντες ειδήμονες που φαίνεται ότι τσάμπα μπήκαν στον κόπο ν'αναστηθούν. Κάπως βρε παιδιά να δημιουργήσουμε ένα κενό, συνεχίζει, μια έλλειψη στον καταναλωτή, σα να του λείπει κάτι..

Πάλι τις μαλακίες με τις ληστείες αρχίσαμε; αγανακτισμένος ο Καρλ. Είπαμε να πουλήσουμε την ψυχή μας στο διάβολο, να το κάνουμε σωστά! Εξάλλου η ληστεία δεν είναι καν παράνομη, παράνομο είναι το υπερκέρδος του κεφαλαίου.

Εντάξει, απολογείται ο Σόνας μετά την κατσάδα του παπούλη με τη γενειάδα, τα δίκια σου τα βλέπω, αν ήταν να γίνουμε κλέφτες κι εκβιαστές, τι ξεκινήσαμε όλον αυτό το διανοητικό αυνανισμό; Άντε να γυρίσουμε απο'κει που ξεκινήσαμε: στο αντικείμενο μικρό α. Τι στο διάλο, όσο μικρό κι αν είναι θα το βρούμε..

Μα τι λες; τον αντικρούει ο Αστραχάν χτυπώντας αποφασιστικά τα πέταλα του στον καθοδικό σωλήνα της οθόνης, ο Ζακ έλεγε σ'ένα σεμινάριό του ότι το μικρό α είναι αόρατο, ότι είναι το βλέμμα, άλλοι πάλι λένε το στόμα... Πως θα μπορέσουμε να πιάσουμε το άπιαστο; Κλανιά στον άνεμο το μικρό α...

Στα λόγια αυτά ο Σόνας πέφτει σε μελαγχολία. Απογοήτευση: ποτέ δε θα καταφέρει να βάλει στο χέρι το λακανικό αντικείμενο και να πιάσει την καλή.. Οι κολοκοτρωναίοι του γνέφουν ειρωνικά φτιάχνοτας τη γραβάτα τους κι οι νεκραναστημένοι επαναστάτες του πνεύματος τον χλευάζουν καθώς απομακρύνονται στον ορίζοντα, ενώ σιρίζει ένας λευκός σταθερός ήχος που κόβει την επικοινωνία με το περιβάλλον. Διάφορες σκοτεινές σκέψεις στροβιλίζονται στο κεφάλι του Σόνα, όταν ένας κρότος ακούγεται δίπλα του. Ωιμέ, σκέφτεται, το διανοητικό τσουνάμι που δημιούργησα έσπασε τις φυσαλίδες της πραγματικότητας που διατηρούν το ανθρώπινο σύμπαν στις γνωστές 4 διαστάσεις του, κρατώντας τις υπόλοιπες στην αφάνεια. Τώρα θα γίνει χαμός, άντε να τα βάλεις με 16 ή με 32 διαστάσεις, αναλογίζεται τραβώντας μια δυνατή ρουφηξιά που γεμίζει τα πνευμόνια του. Αυτά παθαίνει όποιος παίζει με τα προϊόντα των μεγάλων πνευμάτων, και ασυναίσθητα ψάχνει για το τασάκι πάνω στο κομολί του. Πουθενά όμως. Κοιτώντας κάτω αφηρημένος, σα να ψάχνει ακόμα το μικρό α ανάμεσα στις ρωγμές του ξύλινου πατώματος, επανέρχεται στα συγκαλά του: ο κρότος που τον ξενέρωσε δεν ήταν άλλο από ένα μικρό κόκκινο τασάκι σε σχήμα καρδιάς που έχει σπάσει σε τρία κομμάτια, κι ας επιμένει το λαϊκό άσμα, ότι δεν υπάρχει ευτυχία που να κόβεται στα τρια. Στην περίπτωσή μας όμως, τουλάχιστον δεν έσπασαν οι συμπαντικές φυσαλίδες που θα βύθιζαν τον κόσμο στο χάος.

6/9

Ο Σεπτέμβρης κι αν σε βρίσει, άντε να βρεις μια ρήση.

Ο Σόνας παρακολουθεί εμβρόντητος το φόνο του καλοκαιριού: Ανάμεσα στην υγρή ζέση της πεντελικής γης και τη γλυκιά υπνηλία του μεσημεριού, 2 ψιχάλες διασχίζουν αδίστακτα τον πεντελικό ουρανό καταφέρνοντας ένα καίριο χτύπημα στην καρδιά του καλοκαιριού. Η πρόσκρουση των μοχθηρών ψιχαλίδων στους λοβούς ανήσυχων κορασίδων δημιουργεί μια αλυσιδωτή αντίδραση στο σώψυχα του θέρους αναγκάζοντας το ζεστό θηρίο να ξεράσει ταξίδια, λάδια μαυρίσματος και καλοκαιρινά όνειρα. Ο τελευταίος κόμπος του ιπτάμενου χαλιού του Σόνα σφηνώνει απροσδόκητα στο μαλακό υπεργάστριο του κοκάλινου κτήνους κόβοντας κάθε περιττή και απέριτη κοσμική αναπνοή την ώρα που ο ήρωάς μας αντικρύζει δακρυροώντας τους απειλητικούς σιελλογόνους αδένες του νυκτερινού κήτους στην προσπάθεια να κρατήσει ανοικτά τα σαγόνια του.

30/8

Πέρασε κι αυτός ο μήνας κι η Πεντέλη βρίσκει το Σόνα στο κατώφλι της. Ανεβαίνοντας τους πρόποδες του βουνού, η στρατιωτική ποδιά του Σόνα μπλέκεται στις ρίζες του πεντάλ ενώ το πρωινό μελτέμι συρίζει απ΄τα ξεχαρβαλωμένα παράθυρα της αειθαλούς λολίτας των δρόμων που υπηρετεί την αυτοκίνητη φύση του εδώ και χρόνια. Ψυχικά θρύψαλα, κατακερματισμένες ιστορίες και διχασμένα εγώ χαιδεύουν αγόγγυστα το παρμπρίζ της ξεδιάντροπης λολίτας καθώς η υπερηχητική προσπάθεια του Σόνα να ξεμπλέξει το στρατιωτικό ενδιαίτημά του δημιουργεί μια ζωική μετάσταση στο κρυστάλλινο προσωπείο του κόκκινου νυμφιδίου.

Τι ενσαρκώνεται άραγε στο κρύο τζάμι της θηλυκής μηχανικής φύσης του Σόνα; Ποιά μορφή, ποιά μομφή τον κυνηγά, τον κοιτάζει αδηφάγα κι αδιάφορα;

18/8

Φίλη του είναι η γίδα και εχθρός του η τσουκνίδα.

Ως άλλος οιδύπους, ο Σόνας σπέρνει τύψεις σ΄όλη την Ιθάκη. Η ατημέλητη εμφάνισή του, το σκελετωμένο του σώμα, δυσανάλογο με το βαρύ φορτίο που κουβαλάει στους ώμους, αποτρέπουν και τους πιο ευσυνείδητους οδηγούς να σταματήσουν στη θέα του θεόρατου αντίχειρά του, που κρύβει τον θεσπέσιο θιακιώτικο ουρανό. Οι αυτοκίνητες χέστρες που με ορμή ίπτανται της καυτής ασφάλτου αποκτούν ένα τυφλό σημείο στο πεδίο της γεωμετρικής τους όρασης παραβλέποντας τον άφατο ήρωα με τα πρησμένα πόδια. Γκρεμοραγώντας τρομερά, στης γης τα περιθώρια, ο Σόνας ακολουθεί μια ανάβαση τυφλή, μια ιπτάμενη ακροβασία στα μονοπάτια της ζωής που χαράζουνε τα γίδια.

Κι ενώ η περιπατητική από ανάγκη γίνεται πλέον συνειδητή επιλογή, ο Σόνας αναγεννάται γι΄ακόμα μια φορά φτάνοντας στη θέση αγρός Λαέρτη.

Εκεί, στο μεταίχμιο βορά και νότου, με τις θάλασσες να τον κόβουν στα τέσσερα, ατενίζοντας το σημείο που 2.500 χρόνια πριν ο Οδυσσέας επέστρεφε γυμνός στο βασίλειό του, ο Σόνας συγχωνεύεται οσμωτικά με τον πατέρα του θρυλικού ταξιδευτή προκαλώντας ένα κοσμικό ρέψιμο που λυγίζει τον χρονικό ορίζοντα.

Ντριννν, Ντριιιιν

Qui sonne?

Μα φυσικά ο Σόνας !

Χτυπά, ξαναχτυπά, resonnάρει και αντανακλάται ως άλλος Απόλλωνας λίγο πριν η χθόνια φύση του τον kotrάρει και παρασύρει τον υπόλοιπο κόσμο στα βάθη του ερέβους.

Κατά τη διάρκεια της δίμηνης καταστολής και κρυογεννητικής ανάπλασης του άτικτου εαυτού του, η μοίρα τον έστειλε στα βάθη της ελλάδος, στο παρίσι της ελληνικής επικράτειας, στα τριζάτα τρίκαλα, για να εντρυφήσει στα μυστικά όχι μόνο της εκπαίδευσης αλλά και της επιστημονικής επιλογής των φανταστικών μαχητών του γκριχελιστάν. Η ταύτιση του δεύτερου σταδίου του καθρέφτη με το κομωδίνο σε συνδυασμό με το ζοφερό απόστημα του βλαχοραγιαδισμού δημιουργεί πλήθος μοχθηρών, ακανόνιστων μορφών στο νου των υποψηφίων.

Το τρικαλινό όργωμα του πνεύματος του σόνα τον γιατρεύουν από την προσωρινή τριγωνική αφασία. Τα πρώτα δείγματα ομιλίας εμφανίζονται δημιουργώντας άνανθρα ένα ανδρώπινο στόμα στην άμορφη σο-μάζα του τίμιου αγονηστή. Ο αγών κι η αγωνία, η γωνία, το αγνό και τ΄άγονο, η αγνωσία κι ο αλχημικός μυστικισμός δίνουν καρμικές διαστάσεις στο κορμί του σόνα. Φωτιά και σίδερο, μεταλλικά έντομα και σάρκινα φίκια αναδύονται ως άλλοι ψευδόπορδες μυρίζοντας θειάφι και νεκρό σπέρμα.

Η πρωκτογεννητική ομιλία του σόνα απειλεί να παρασύρει λόχους, τάγματα και ασφαλίτες την ίδια στιγμή που οι εχθροί ξεγλιστρούν έρποντας ανάμεσα στα καλολαδωμένα με γλίτσα γρανάζια της στρατιωτικής μηχανής που χάνει ελλάδια.

Θα κατορθώσει ο σόνας να διασχίσει τις οπές των φαύλων κύκλων και να σταθεί όρθιος απέναντι στα τριγώνια της λαίλαπας που λαλούν αναιδέστατα;

Θα μπορέσει να συνεχίσει το οδυπορικό του προς την Ιθάκη, με το γνωστό του υφάκι;

Γιατί άραγε έφυγε; Που πηγαίνει; Θα προλάβει να φτάσει; Πότε φεύγει το πλοίο; Θα ακουστεί το γάβγισμα του γέρικου σκυλιού ή θα τον φάνε τα γεράκια, σαν άλλο Προμηθέα, αυτό τον κρεάτινο βράχο που νόμιζε ότι είναι άνθρωπος;

26/5
Ο Sonas στα μαγειρία. Ξαναβρίσκει την ειδικότητά του στο τρίψιμο, αυτή τη φορά στο τρίψιμο ταψιών που περιέχουν αυτό το ακριβό ψι της ψυχής και της ψω..., έννοιες που αγνοούν και σοκάρουν εξίσου τους ακαδημαικούς κύκλους. Εκτός όμως του ψι τα συγκεκριμένα ταψιά θέτουν ακόμα μια πρόκληση στον αγέρωχο στρατιώτη μιας και περιέχουν υπολείμματα μιας τερατώδους απεχθούς ομελέτας. Οι αναθυμιάσεις απ΄το ζεστό νερό που χύνεται για να υποβοηθά το τρίψιμο μετατρέπουν το Sona σε κροκάνθρωπο μεταφέροντας τον συνειρμικά σ΄αυτή την προαιώνια κοσμική σούπα απ΄την οποία και προήλθε.
27/5
Ο Sonas εξοπλίζεται. Το ψυχρό σιδερικό ενσαρκώνεται στα στιβαρά χέρια που κάποτε έστιβαν πέτρες και έστριβαν τσιγάρα επιδεξίως με το φίλτρο επαριστερώς.
27/5 Bis. Βολή υπό το σεληνόφως.
Το φεγγάρι γιομάτο, όπως και ο γεμιστήρας του νέου προσθετικού μέλους του αστρικού σώματος του Sona, θυμίζοντας του το απεχθές περίβλημα της γεμιστής ντομάτας της μαμάς του. Φαγητό και οπλισμός συμπυκνώνονται στο αχανές μυαλό του χωρίς προφανή λόγο.
Κι ενώ το φεγγαρόφωτο παιχνίδιζε πάνω στους αυστηρούς λαγώνες του υπερφατικού τουφεκιού του, και η σκανδάλη σκιρτούσε σαν κρίκος σε φιλήδονα χείλη μοναχής του τάγματος των καρμελιτών, το τάγμα των αρτινών άνοιγε πυρ στο γάμο του καραγκιόζη εκλύοντας ενα υπερσυμπυκνωμένο μείγμα πυριτώδους αγαμίας και καταπιεσμένης ομοφυλοφιλίας.
28/5
Αφού έμαθε τα μυστικά των όπλων, ο Supersonas παίρνει άδεια και πιάνει γεμάτα. Εκτελεί μια σουπερσόνικ πτήση Άρτα-Αθήνα λυγίζοντας το χρόνο και κερδίζοντας τοιουτοτρόπως ακόμα δυο μέρες ελευθερίας σε ένα παράλληλο σύμπαν.
29/5
Ο Sonas αγοράζει την Panasonic και γίνεται ο πρώτος έλληνας εμιγκρές ιδιοκτήτης πολυεθνικης.
31/5
Ο Sonas στη φυλακή. Τα παιχνίδια των κερδοσκόπων και το οικονομικό κατεστημένο δεν ανέχονται την ραγδαία ανέλιξη του έλληνα μύδα από τη Σονακότρα και τον φυλακίζουν με την αστεία δικαιολογία ότι ξεκαρδίστηκε στα γέλια.
Ο Sonas υπομηδιά. Αποκαρδιώνει τους εχθρούς του ασκαρδαμηκτεί μέσω τηλεπαθητικής εγχείρησης ανοιχτής καρδιάς. Οι πόρτες της φυλακής ανοίγουν σαν την καρδιά ενός καρπουζιού χωρίς κουκούτσια κι ο Σόνας εξέρχεται θριαμβευτικά, αλλά με μια μικρή δυσκοιλιότητα.
1/5
Μετά το υπερηχητικό φράγμα, ο Sonas σπάει και το ακαδημαικό κατεστημένο. Από τα κομμάτια του δημιουργεί έναν πανεπιστηιακό φρανκενστάιν: το σώμα ελλήνων αποτεμνοφίλων προκαλεί αλγεινές εντυπώσεις αποκυρρήσοντας την επιστροφή των ελγίνειων μαρμάρων και διεκδικώντας την οριστική διάσπαση υμένος του Παρθενώνα. Πεθαίνουν ομαδικώς από κήρρωση του ύπατος ανήμερα της υπαπαντής.

21/5/2010

Παρέλαση με κόμμη κοντή και βήμα σχεδόν συγχρονισμένο: το υγειονομικό καβλαντήρι οργώνει την άσφαλτο του κέντρου εκπαίδευσης και καταλήγει στο άχρηστο γήπεδο στο κέντρο του στρατοπέδου, όπου και δοξάζεται παροιμιωδώς από ένα τσούρμο γονέων κα επισήμων που ευωδιάζουν εθνικοχουντίλα.

19/5/2010

Ο Sonas μεταφέρεται στο νοσοκομείο για προληπτικές εξετάσεις. Οι γιατροί του φέρονται σα ζώο αλλά το χλιμίντρισμά του ξεκουφαίνει τον υπέρηχο και απομαγνητίζει τους τομογράφους. Το 401 αιωρείται για μερικά δευτερόλεπτα, κάτι που αναγκάζει τους γιατρούς να αναβάλλουν τις εξετάσεις για λίγες μέρες.

17-18/5/2010

Η προετοιμασία για την ορκομωσία συνεχίζεεται και το ενδιαφέρον αγγίζει το ζενίθ του. Ιν-δύο, ιν-δυό. Τα μυστικά της ηλεκτρονικής τεχνολογικής επανάστασης αποκαλύπτονται βιωματικά μονομιάς στο σύνολο των επίλεκτων νεοσύλλεκτων.

Προυσ-Χι !

Το βακχικό χαχανητό των μερακλήδων απ΄την Προύσσα συναντά το βλάχικο παράγγελμα για υποταγή σε μια μεταφορική συμπύκνωση υψηλού επιπέδου.