6/9

Ο Σεπτέμβρης κι αν σε βρίσει, άντε να βρεις μια ρήση.

Ο Σόνας παρακολουθεί εμβρόντητος το φόνο του καλοκαιριού: Ανάμεσα στην υγρή ζέση της πεντελικής γης και τη γλυκιά υπνηλία του μεσημεριού, 2 ψιχάλες διασχίζουν αδίστακτα τον πεντελικό ουρανό καταφέρνοντας ένα καίριο χτύπημα στην καρδιά του καλοκαιριού. Η πρόσκρουση των μοχθηρών ψιχαλίδων στους λοβούς ανήσυχων κορασίδων δημιουργεί μια αλυσιδωτή αντίδραση στο σώψυχα του θέρους αναγκάζοντας το ζεστό θηρίο να ξεράσει ταξίδια, λάδια μαυρίσματος και καλοκαιρινά όνειρα. Ο τελευταίος κόμπος του ιπτάμενου χαλιού του Σόνα σφηνώνει απροσδόκητα στο μαλακό υπεργάστριο του κοκάλινου κτήνους κόβοντας κάθε περιττή και απέριτη κοσμική αναπνοή την ώρα που ο ήρωάς μας αντικρύζει δακρυροώντας τους απειλητικούς σιελλογόνους αδένες του νυκτερινού κήτους στην προσπάθεια να κρατήσει ανοικτά τα σαγόνια του.

30/8

Πέρασε κι αυτός ο μήνας κι η Πεντέλη βρίσκει το Σόνα στο κατώφλι της. Ανεβαίνοντας τους πρόποδες του βουνού, η στρατιωτική ποδιά του Σόνα μπλέκεται στις ρίζες του πεντάλ ενώ το πρωινό μελτέμι συρίζει απ΄τα ξεχαρβαλωμένα παράθυρα της αειθαλούς λολίτας των δρόμων που υπηρετεί την αυτοκίνητη φύση του εδώ και χρόνια. Ψυχικά θρύψαλα, κατακερματισμένες ιστορίες και διχασμένα εγώ χαιδεύουν αγόγγυστα το παρμπρίζ της ξεδιάντροπης λολίτας καθώς η υπερηχητική προσπάθεια του Σόνα να ξεμπλέξει το στρατιωτικό ενδιαίτημά του δημιουργεί μια ζωική μετάσταση στο κρυστάλλινο προσωπείο του κόκκινου νυμφιδίου.

Τι ενσαρκώνεται άραγε στο κρύο τζάμι της θηλυκής μηχανικής φύσης του Σόνα; Ποιά μορφή, ποιά μομφή τον κυνηγά, τον κοιτάζει αδηφάγα κι αδιάφορα;