Το ίδιο βράδυ, στο αναρρωτήριο του στρατοπέδου που τον φιλοξεωεί, ανακαλύπτει μια ατόφια και τροφαντή κουράδα κάτω απ΄το μαξιλάρι του. Αναρωτιέται προς στιγμήν αν θα έπρεπε να μετονομάσει την Άρτα σε Σκά(ρ)τα κατά το παράδειγμα της γέννησης της θεάσ Αθηνάς απ΄το κεφάλι του Δία. Τελικά συνειδητοποιεί ότι το αφόδευμα αυτό δεν είναι προιόν της κούτρας του, κάνει το σκατό του παξιμάδι και αποφασίζει ότι το μικρό αυτό επεισόδιο δε θα επηρεάσει τη λαμπρή πορεία στον ελληνικό στρατό που διαγράφεται μπροστά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου